Onze voorzitter Lisette is afgelopen maart weer op bezoek geweest in The Gambia. Ze heeft alle kinderen die we als stichting BINTA sponsoren een bezoek gebracht.
De reis naar Gambia is goed verlopen. Het weer was heerlijk, maar in de avond werd het behoorlijk fris. Een extra trui was geen overbodige luxe.
Het bezoeken van alle kinderen is gelukt. Ik had vijf dagen om onze acht kinderen te bezoeken. Dit mede door de aan- en afreisdagen en 1 dag minder omdat ik op een Rasta bruiloft was uitgenodigd. Ik hou van een feestje en sla dan zeker een Afrikaanse bruiloft niet af.
Zaterdag 28 maart Naar familie Corr en heb Isatou en Marrie erg gelukkig kunnen maken met de cadeaus die ik bij me had. Isa wilde graag een prinsessenjurk. Ze was zeer blij met de met kant afgezette jurk, die vroeger nog van mijn dochter is geweest. Een kroon en bijpassende ringen met nepdiamanten maakte haar tot prinses Isatou. Marrie Corr had al enkele keren de wens geuit graag voetbalschoenen te krijgen. Het moment dat ik hem de zo gewenste voetbalschoenen met leren voetbal liet zien was geweldig. Zelden heb ik zo’n blij gezicht gezien, (hartelijk dank namens hem aan mijn vrijgevige collega ). Later in de middag zijn we met moeder Corr rijst en enkele andere dagelijkse be- nodigdheden gaan kopen op de markt in Serakunda. Van een zak rijst van 50 kg, kan familie Corr een maand eten. Die rijst kost ± 800 dal. Huur huis 800 dal. Het salaris van vader Corr is per maand 1600 dal. Moeder maakt dagelijks pinda koekjes die de kinderen om beurten gaan verkopen om iets extra’s te hebben voor eten of het hebben van stroom.
De volgende dag vroeg in de ochtend naar familie Dibba gegaan. Ook met moeder Dibba samen boodschappen gedaan. Als dank werd ik uitgenodigd om mee te eten. Er werd Plases gekookt. Een lokaal gerecht dat bestaat uit bladeren, vis en rijst. Terwijl de vrouwen aan het koken zijn heb ik met Omar het spel 4 op 1 rij gespeeld dat ik voor hem had meegenomen. Ik heb weer enorm genoten in het gezin Dibba. Vooral van Mariama, het jongste zusje dat Syndroom van Down heeft. Een super lief kind!!
Als het avond is ga ik nog op be- zoek bij familie Satho. Ida en haar zusjes waren al enkele uren ongeduldig op mij aan het wachten. Als iedereen is begroet worden de cadeaus uitgepakt en bewonderd. Voor Ida, die heel graag lees, heb ik enkele Engelstalige boeken meegebracht. En natuurlijk een paar meisjesfrutsels. We hebben tot middernacht zitten kletsen over hun leven en dagelijkse bezigheden.
Als dank heeft moeder Satho kleren in mooie Afrikaanse kleuren voor me laten maken. Wat ben ik toch een boffer!
Maandagmorgen om 9 uur was de officiële ceremonie in Banjul van het bruidspaar. Een echte Rasta bruiloft die erg uitbundig gevierd werd. We brengen de dag door met wel honderd andere gasten op de compound van de bruidegom. Met trommelmuziek en heerlijk Afrikaans eten waar de vrouwen zeker al dagen van tevoren mee bezig zijn geweest. Ondertussen weet ik nu wel dat zeker niet elke bruiloft in Gambia zo uitbundig gevierd wordt als deze Rasta bruiloft.
Dinsdag ben ik op bezoek geweest bij Pap-Musa Loum en Elisabeth. Met beide gaat het goed. Pap-Musa vertelt dat hij op dit moment de 1e van zijn klas is. Met Elisabeth heb ik de middag doorgebracht aan het strand. Ze heeft genoten van gezellig kletsen, luieren op het strand en samen vers fruit eten.
Woensdag naar de kleine Sering Dit manneke heeft mijn hart ge stolen. Voordat ik uit de auto ben gestapt legt hij zijn handje al in mijn hand en laat niet meer los. Op de compound van familie Joof maakt de grootte van deze familie steeds veel indruk.
Ook deze reis was Abdulie weer moeilijk te vinden. Op mijn vorige reis zag hij er al ziek uit. Dat is daarna erger geworden. Hij is heel ziek geweest. Nu ging het een beetje beter met hem. Op dit moment woont hij bij de zus van zijn moeder in een klein dorpje aan de grens van Senegal. Voorlopig wil hij daar graag blijven. Een goede keuze naar mijn mening. Terug naar school gaat voorlopig nog niet lukken.